Το νέο κόλπο με την αργία

Μετά από κάποιους μήνες όπου η τρεχάλα ήταν άνευ προηγουμένου (ναι, ακόμα και για τα δικά μου δεδομένα) θέσπισα νέο κανόνα κι έχω βρει την υγειά μου η γυναίκα. Τώρα η Δευτέρα με βρίσκει πάντα φρέσκια φρέσκια (και μάγουλο βερύκοκο).

Βαρέθηκα που λες, κουράστηκα με ετούτο το always on. Αν ζεις κι εσύ τόση πολλή από τη ζωή σου μπροστά σε έναν υπολογιστή θα με νιώσεις. Δουλειά, διάβασμα, blogs, χόμπι, η πλειοψηφία των ωρών μου είναι μπροστά στο διαβολομηχάνημα. Ετούτο έχει επίδραση στον πισινό μου (ο έρωτας μου το αρνείται αλλά για κάτι τέτοια τον πάω) και επίσης στις αντοχές μου. Κάθε Δευτέρα, κοτόπουλο η θεία.

Εδώ και μερικούς μήνες έχω θεσπίσει τη μέρα της αργίας. Κανονίζω τις δουλειές μου, τα ψώνια μου και τα κοινωνικά μου έτσι ώστε μία μέρα, ή το Σάββατο ή η Κυριακή να είναι εντελώς άδεια. Αν γνωριζόμαστε ξέρεις ότι αυτό είναι ΤΙΤΑΝΟΤΕΡΑΣΤΙΟΣ ΑΘΛΟΣ.

Η παράδοση ξεκίνησε ένα ΣουΚου που είχα βαρέσει μπιέλα και απλά κάθησα κλαψομούνα στο κρεβάτι διαβάζοντας. Έτσι ξεκινάνε οι καλύτερες παραδόσεις. Διαπίστωσα ότι ξεκουράστηκα ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ, απλά ανοίγοντας ένα βιβλίο και μεταφερόμενη από το κρεβάτι στον καναπέ και τούμπαλιν. Για να μη συζητήσουμε για την ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΣΙΩΠΗ. Καθότι μη λέμε μαλακίες, ακόμα και στο twitter όταν είμαι το κεφάλι μου γίνεται καζάνι από τις φωνές (που δεν υπάρχουν… απλά αντηχούν μέσα στο κεφάλι μου).

Από τότε μία τουλάχιστον φορά την εβδομάδα είμαι incommunicado. Την προηγούμενη μέρα έχω συμμαζέψει – δεν υπάρχει καλύτερο από το να κάθεσαι σε ένα σπίτι συμμαζεμένο και καθαρό. Εμένα με χαλαρώνει αυτό πολύ. Ξαπλάρω και κάνω ζάπινγκ στα βιβλία που λες. Ξέρω πολύς κόσμος δε μπορεί να το κάνει αυτό αλλά εγώ λιώνω. Να χω πέντε έξι βιβλία να παίζω μπάλα (μεταφορικώς ειπείν). Έτσι έχω ξεκινήσει κάτι κουλά βιβλία εντελώς και τα έχω απολαύσει πολύ.

Πέρα από τα βιβλία (που είναι η αγάπη μου) ασχολούμαι και με το φαγητό τη μέρα της αργίας. Καλά, σχεδόν κάθε μέρα μαγειρεύω αλλά στην αργία φτιάχνω κάτι σπέσιαλ, που το σκέφτομαι και θέλει χρόνο. Ακόμα καλύτερα κάνω κανένα γλυκό ή πίτα ή ψωμί. ΜΕΓΑΛΗ ψυχοθεραπεία η δουλειά με τα χέρια και το τσιρτσίρισμα του τηγανιού.

Κυρίως όμως δεν απαντάω στα emails, προσπαθώ να μη μιλάω online ή να μην ελέγχω καν. Κάποιες φορές δεν απαντάω καν στα τηλέφωνα.

Και ξέρεις τί; Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να γίνουν και θα μπορούσα να τα κάνω μέσα σε αυτή τη μία μέρα. Αλλά κρατιέμαι με νύχια και με δόντια και δεν τα κάνω. Έχω καταλήξει ότι είναι καλύτερα κάποια πράγματα να μη γίνουν. Γιατί η μία μέρα που είναι αφιερωμένη στην ησυχία και τον εαυτό σου είναι από τα πιο σημαντικά πράγματα που θα κάνεις ούτως ή άλλως.

Έχω κάνει την υπέρβαση. Θα διαβάσει η μαμά Δέσποινα την ανάρτηση και θα πάθει σοκ.