Guest Post από τη Hero (πολλές πολλές ευχαριστίες)
Συνέχεια του guest post από τη Hero. Στο πρώτο μέρος κάλυψε την προετοιμασία, το βιογραφικό, και άλλα πράγματα που καλό είναι να σκεφτείτε πριν ξεκινήσετε αυτή καθεαυτή την αναζήτηση εργασίας. Ρίξτε μια ματιά και μετά συνεχίστε εδώ:
—————————————————-
Αναζήτηση εργασίας
Στο διαταύτα τώρα. Δεν χρειάζεται να φτιάξεις βαλίτσα και να κλείσεις με την αεροπορική του Στέλιου προκειμένου να ξεκινήσεις την προσπάθειά σου. Επαναλαμβάνω: η μετανάστευση δεν ξεκινάει από όταν το πάρεις απόφαση. Η μετανάστευση ξεκινάει όταν αρχίσεις να κλείνεις face to face συνεντεύξεις.
Να κάνω μια παρένθεση εδώ και να επισημάνω κάτι άλλο. Οι περισσότερες δουλειές εδώ παίζουν μέσω πρακτορείων (ευρέσεως εργασίας, κουτό αγόρι, όχι στοιχημάτων), οπότε στάνταρ μία συνέντευξη θα είναι με τον recruiter. Αυτές οι συνεντεύξεις θα είναι ο λόγος να ξεκουβαληθείς εδώ.
Πώς πάει εδώ το process:
- Στέλνεις CV σε πράκτορα – μέσω ίντερνετ
- Ο πράκτορας σε παίρνει τηλέφωνο και μιλάτε – το οποίο είναι σύνηθες όταν έχουν να κάνουν με ξένους, για να τεστάρουν τα αγγλικά σου. Οπότε φρόντισε να ξεκινήσεις την πρακτική και να μην είναι το τηλεφώνημα η πρώτη φορά που μιλάς αγγλικά απ΄τα προφορικά του Lower στο Τιτάνια της Πανεπιστημίου (παιδικά τραύματα). Το καμάκι στα beach bar των Μαλίων (disclaimer: τυχαία αναφέρω την περιοχή!) δεν μετράει ως practice, αγαπητέ, όσο αποτελεσματικό κι αν ήταν. Μπορεί να μην πληρώνουν τα τηλέφωνα απ’την τσέπη τους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα υπεραστικά είναι καραμέλες, ειδικά στους χαλεπούς καιρούς τους τωρινούς. Συμβουλεύω να στήσεις skype, αν δεν έχεις, και να το βάλεις στο CV σου και στο cover letter σου. Άμα έχεις skype, μπορεί να κάνεις και video conference καμιά φορά (σπάνιο, αλλά συμβαίνει).
- Ο πράκτορας μπορεί να σου ζητήσει να βρεθείτε – πιθανώς κακό σημάδι, γιατί σημαίνει ότι μάλλον δεν τον πολυέπεισες στο τηλέφωνο. Μην το πάρεις τοις μετρητοίς ως κακό όμως, πολλοί πράκτορες την έχουν αυτή τη συνήθεια – αφενός γιατί θα σου ζητήσουν να τους φέρεις το πασαπόρτι σου (που βεβαιώνει ότι δεν χρειάζεσαι εργασιακή βίζα, μην γελάς, μια ηλίθια με ρώτησε μια φορά αν η Ελλάδα είναι στην Ευρώπη) και να συμπληρώσεις μια φόρμα με τα στοιχεία σου για να μπεις στη βάση τους, αφετέρου γιατί πολύ συχνά ο πράκτορας είναι το πρώτο στάδιο του πελάτη. Σκέψου λοιπόν τον πράκτορα σαν τον εργοδότη – πολλοί πέφτουν στην λούμπα να εμφανίζονται με τζινάκι, να είναι χαλαροί και την πατάνε.
- Ο πράκτορας θα στείλει το βιογραφικό στον πελάτη
Τα βήματα από κει και πέρα είναι τα εξής:
- Ο εργοδότης θα σου κανονίσει τηλεφωνική συνέντευξη με τη Διεύθυνση Προσωπικού
- Ο εργοδότης θα σε καλέσει για συνέντευξη με έναν σχετικά junior υπάλληλο που τον έχουν για να ξεσκαρτάρει τη ήρα απ’το στάρι (και όχι από το στάχυ, όπως με διαβεβαιώνει το google)
- Αν όλα πάνε καλά, θα περάσεις ψυχομετρικό τεστ – είτε μέσω email είτε από κοντά. Για το ψυχομετρικό θα τα πούμε άλλη φορά. Μπορεί να σου βάλουν και τεστ γενικών γνώσεων: μαθηματικά, ιστορία, ορθρογραφία, λεξιλόγιο (δεν σου κάνω πλάκα κα-θό-λου).
- Θα ξαναπάς για συνέντευξη, αυτή τη φορά με τον προϊστάμενο – και θα τους κάνεις και παρουσίαση σε topic που θα καθορίσουν αυτοί (επίσης πολύ συνηθισμένο)
- Θα ξαναπάς για συνέντευξη, αυτή τη φορά με τον γενικό διευθυντή
- Θα σου κάνουν προσφορά
- Θα την διαπραγματευτείς
Το παραπάνω είναι «στην χειρότερη περίπτωση» και είναι για εταιρείες μεγάλες και για υψηλές θέσεις. Μικρές εταιρείες δεν έχουν διεύθυνση προσωπικού. Για τις θέσεις που προσλαμβάνω εγώ (junior σχετικά), έχω προσλάβει στην πρώτη συνέντευξη και δεν έχει υπάρξει ποτέ πάνω από δεύτερη συνάντηση. Όταν είμαι εγώ η υποψήφια (senior θέσεις), μου έχει τύχει να περάσω από 5 δοκιμασίες (ούτε ο Ηρακλής τέτοιους άθλους). Για designer ή developer θέση, θα περάσεις τεστ αντί για πρώτη συνέντευξη, τα ξέρεις, παντού τα ίδια είναι.
Κλείνει η μεγάλη αυτή παρένθεση. Που ποιον λόγο είχε; Να σου πει ότι μέχρι να ξεκινήσεις να συνεντευξιάζεσαι, έχεις καιρό ακόμα. ΟΛΑ εδώ ξεκινάνε μέσω ίντερνετ – οπότε κάτσε σπίτι σου, φάε τα γεμιστά της μανούλας και ξεκίνα την εύρεση:
Βασικά σάιτ για όλους τους τομείς
Τα παρακάτω σάιτ είναι από τα πιο δημοφιλή και έχουν απ’όλα – απαραίτητο να μπεις και να τα βάλεις στα Favourites:
Θα στήσεις προφίλ και θα ανεβάσεις το CV σου, γιατί και οι recruiters τα χρησιμοποιούν για να βρουν ανθρώπους.
Tip: κάθε φορά που κάνεις update το cv σου, βγαίνεις στην κορυφή των αναζητήσεων, οπότε κάνε μικροδιορθώσεις/αλλαγές κάθε βδομάδα, θα έχεις πολύ περισσότερα τηλεφωνήματα.
Για όσους είναι της Αρχής Προστασίας Δεδομένων: δεν είναι απαραίτητο να γραφτείς στα σάιτ αυτά, μπορείς να δεις όλες τις δουλειές και χωρίς account. Αλλά χάνεις την ευκαιρία να σε βρούνε αυτοί, να στήσεις email alerts ώστε να μην χρειάζεται να ξημεροβραδιάζεσαι πάνω απ’το λαπιτόπι, να μην σου παίρνει 500 ώρες για την κάθε αίτηση, να σου λένε σε ποιές δουλειές έχεις ήδη κάνει αίτηση και να σου έχουν recommended jobs βάσει αυτών που βλέπουν ότι σε ενδιαφέρουν. Επίσης, όλα τα σάιτ έχουν tips για να βελτιώσεις το cv σου, το cover letter, καθώς και πώς να κάνεις τη συνέντευξη (επίσης άλλο μεγάλο άρθρο).
Πέραν αυτών, εκτός του να κωλοβαράς όλη μέρα στο Facebook χαζογελώντας με τους γείτονές σου από το απέναντι μπαλκόνι (παρεμπιπτόντως, πολλοί εργοδότες το κλείνουν το access στο FB), χρησιμοποίησέ το για εύρεση εργασίας:
- μπες στο Marketplace, έχει καλό jobs section
- στήσε προφίλ στο BranchOut
Και τα δύο τρέχουν από την ίδια βάση δεδομένων, που είναι η Indeed – απλά έχουν όλα διαφορετικό functionality και σου δίνουν διαφορετικά αποτελέσματα. Δοκίμασέ τα και τα τρία.
Το job section στο LinkedIn είναι επίσης καλό, ειδικά αν ψάχνεις δουλειά σε μεγάλη εταιρεία (πχ η Google μόνο εδώ τις διαφημίζει τις θέσεις της).
Από κει και πέρα, αν μπεις google.co.uk (ΟΧΙ .com) και βάλεις job search criteria για τους τομείς που θες (εδώ έρχεται το να έχεις ήδη αποφασίσει τι ζητάς), θα σου βγάλει σάιτ και agencies που εξειδικεύονται στα συγκεκριμένα που θες. Για παράδειγμα, υπάρχουν πράκτορες που κάνουν μόνο digital, οπότε και δεν θα σε ζαλίσουν με ηλίθιες ερωτήσεις και μπορούν να δουν αμέσως αν τους κάνεις. Για όποιον ενδιαφέρεται για δουλειά σε οnline/digital/ecommerce marketing, πείτε μου, έχω μεγάλη λίστα.
Όλα τα σάιτ μπορείς να σορτάρεις βάσει κριτηρίων – το πιο βοηθητικό είναι «τελευταίες καταχωρήσεις» γιατί ξέρεις πότε το επισκέφτηκες τελευταία φορά. Το σπαστικό είναι ότι οι πράκτορες βάζουν τις ίδιες αγγελίες κάθε 2-3 μέρες για να τις έχουν στα πάνω πάνω. Επίσης, την ίδια αγγελία θα την βρεις από πολλαπλούς πράκτορες, μην σκάσεις, στείλε σε όλους – κάποιος θα κάτσει. Το πολύ, να πάρει ο εργοδότης το CV σου από παντού, οπότε να πει ότι «καλός πρέπει να’ναι αυτός». Στο τέλος βέβαια, there can be only one (πράκτορας που θα πάρει κονόμα).
Πράκτορες
Το μεγάλο πρόβλημα με τους πράκτορες (εγώ το θεωρώ πρόβλημα, δεν ξέρω για άλλους) είναι ότι είναι πωλητές και πληρώνονται ποσοστό επί της προμήθειας που θα πάρουν από τον πελάτη όταν του βρουν τον εργαζόμενο. Ήτοι, δεν τους ενδιαφέρει να σου βρουν τη δουλειά που θες εσύ, αλλά αυτή που είτε θα τους δώσει την πιο μεγάλη προμήθεια ή αυτή που θα σε χώσουν πιο εύκολα. Εμένα, για παράδειγμα, μ’έχουν στη μπούκα του κανονιού γιατί δεν δέχομαι το 80% των θέσεων που μου προτείνουν γιατί δεν πληρούν τα κριτήριά μου, και γιατί δεν συζητάω θέσεις σε συγκεκριμένο τύπο εταιρείων που ξέρω ότι θα φύγω μετά από 2 χρόνια (οι οποίες εταιρείες έχουν το 70% των θέσεων). Για έναν εργαζόμενο σαν εμένα που ξέρουν ότι δεν θα με ξαναδούν στα χαρτιά τους για μια πενταετία, άρα δεν θα τους φέρω επαναλαμβανόμενο εισόδημα, μπαίνω στη λίστα χαμηλής προτεραιότητας. Αλλά το κόλπο είναι να μην δεχτείς ασυζητητί ό,τι σου πασάρουν και να μην παίρνεις το αρχικό όχι ως τελική απάντηση. Αν εσύ ξέρεις ότι μια θέση σου κάνει, πρέπει να πείσεις τον πράκτορα να σε προωθήσει – είναι το κλειδί για να μπεις στο χωλ του εργοδότη.
Γενικά, έχε υπόψιν σου ότι για κάθε 10-20 αιτήσεις που κάνεις, θα πάρεις ένα τηλεφώνημα. Για κάθε 5-10 τηλεφωνήματα που σου κάνουν, θα περάσεις την πόρτα ενός εργοδότη για την πρώτη συνέντευξη. Οπότε είναι ένα numbers game: όσο πιο πολλές αιτήσεις κάνεις, τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητές σου να βρεις δουλειά σύντομα. Και όταν λέμε σύντομα, εννοούμε εντός 1-2 μηνών. Άμα σου παίρνει παραπάνω, ή που δεν ψάχνεις σωστά ή που είσαι σε λάθος τομέα ή που, λυπάμαι που στο λέω, δεν ξέρεις να χειριστείς συνεντεύξεις.
Αυτό που εγώ συνιστώ είναι να κάνεις όσο πιο πολλές τηλεφωνικές συνεντεύξεις μπορείς από Ελλάδα και μετά να κλείσεις τις διαπροσωπικές μέσα σε ένα διάστημα 2-3 εβδομάδων, οπότε και έρχεσαι στο Νησί. Καθώς θα κάνεις τη μία συνέντευξη, θα συνεχίζεις το ψάξιμο, θα πας και σε δεύτερο στάδιο, θα γνωρίσεις και τους πράκτορες. Το μόνο που πρέπει να προσέξεις είναι να μην έρθεις εδώ με τη λογική «άντε να δούμε» γιατί θ’αρχίσεις τους τουριστικούς περιπάτους και τη γνωριμία με τις παμπ (και το hangover της επόμενης μέρας που πολύ κόσμο έχει πάρει στο λαιμό του). Έρχεσαι εδώ για να βρεις δουλειά και η διαδικασία εύρεσης είναι από μόνη της full time. Όχι ότι δεν θα βγεις να διασκεδάσεις, αλίμονο, αλλά είναι σημαντικό να είναι δευτερεύον και όχι η πρώτιστη προτεραιότητα.
Τα λοιπά
Είναι σημαντικό να έχεις κάπου να μείνεις, φίλους να σε στηρίξουν, αλλά καμιά φορά μπορεί να αποδειχτούν πρόβλημα, υπό την έννοια ότι συχνά θα βρεθείς να ακολουθείς τις δικές τους συνήθειες και ωράρια (ειδικά αν είναι φοιτητές). Προσπάθησε να μην τους κάνεις αρμένικη βίζιτα – όσο καλοί φίλοι κι αν είναι, έχουν τη ζωή τους και είναι ελαφρώς δύκολα τα πράγματα εδώ. Αν δεις ότι δουλειά δεν υπάρχει ακόμα στον ορίζοντα μετά από 3 βδομάδες, δεν είναι κακή ιδέα να βρεις ένα hostel να μείνεις – έστω και για μερικές μέρες την εβδομάδα. Μην τα φοβάσαι, είναι ασφαλή, φτηνά και σχετικά καλά γι’αυτό που είναι, άσε που γνωρίζεις και κόσμο. Εγώ έμεινα για 5 βδομάδες σε hostel όταν κατέβηκα Λονδίνο, που δεν ήξερα κανέναν και δεν είχα πού να μείνω – και είναι από τις πιο ευχάριστες αναμνήσεις μου.
Το κυριότερο, αγαπητέ αναγνώστη της θείας της Σοφίας, είναι ότι ναι μεν τα πράγματα εδώ είναι σαφώς καλύτερα από Ελλάδα, αλλά βάλτο καλά στο νιονιό σου ότι δεν έρχεσαι σην Βαλχάλα της επαγγελματικής ζωής. Δεν είναι όπως όταν πας Σύρο χωρίς καμία κράτηση και όταν κατεβαίνεις από το πλοίο είναι όλοι οι ξενοδοχο-κράχτες με τα ρουμς του λετ πλακάτ να σε τραβολογάνε – δεν θα σε περιμένει κανένας στο αεροδρόμιο να σου δώσει δουλειά. Και μην έρθεις με τη λογική «πάω για 2-3 χρόνια, να μαζέψω ένα κομπόδεμα, να γυρίσω μετά που θα έχουν φτιάξει τα πράγματα». Αφενός τα πράγματα θα είναι χάλια για άλλη μια πενταετία, αφετέρου να έρθεις εδώ γιατί θέλεις να βάλεις τις βάσεις για να στήσεις καριέρα – το πού θα γίνει η καριέρα, αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Έλα για να βελτιώσεις τις προοπτικές σου, έλα για να μην αισθάνεσαι πλέον μαλάκας που κάθεσαι και ανέχεσαι τις γελοιότητες του κάθε αχρείου που ελέω οικονομικής κρίσης πιάνει όλους τους υπαλλήλους κώτσους με την ανοχή κράτους και ΔΝΤ (κι εδώ σταματάει η προπαγάνδα μου εναντίον της φιλελεύθερης αγοράς που έχουμε δημιουργήσει). Αλλά μην έρθεις αν ψάχνεις το εύκολο χρήμα – κάτσε και παίξε φρουτάκια στην τελική, στο Καζίνο της Πάρνηθας με την Μάγκι Χαραλαμπίδου, πιο εύκολο είναι.
Όχι, δεν μπορείς να έρθεις να μείνεις σε μένα. Κι εγώ για δουλειά ψάχνω.
Να ευχαριστήσω θερμότατα την θεία τη Σοφία για τη φιλοξενία και που μου έμαθε να μαγειρεύω παστίτσιο (γιατί της μάνας μου δεν τρωγόταν πια, το σιχτήρισα κι ήρθα δω χάμου).
——————————
Guest Post από τη Hero (πολλές πολλές ευχαριστίες)
——————————————
——————————————
‘Εχω κι άλλες ερωτήσεις θεία Σοφία:
- Πέρνα από δω: Λίγες ερωτήσεις για τη μετακίνηση στην Αγγλία
Παλαιότερες αναρτήσεις εδώ:
- Λίγα λόγια για την καινούρια αρχή στην Αγγλία
- Λίγα λόγια για τη δουλειά στην Αγγλία
- Λίγα λόγια για το αν θα βρεις δουλειά στην Αγγλία
- Λίγα λόγια για τα έξοδα στην Αγγλία
- Λίγα λόγια για το κόστος ζωής στο Λονδίνο (Οκτώβρης 2013)
- Λίγα λόγια για τα άσχημα στην Αγγλία
- Λίγα λόγια για την ενοικίαση σπιτιού στην Αγγλία
- Ενοικιάζεται: Πληροφορίες Εντός
- Λίγα λόγια για τους γονείς με παιδιά στο εξωτερικό
- Guest Post: Κύμα μετανάστευσης – Ψάχνοντας για δουλειά στη Βρετανία – Μέρος Α και Μέρος Β
Δείτε στα γουέμπια:
- Οι περισσότερες αναρτήσεις στο blog From GR to UK
- Δουλειά μετά τις σπουδές στο blog Είμαστε Ακόμα Εδώ, με πληροφορίες για τα Graduate Schemes στη Βρετανία
- Αγγλία – Ελλάδα με οικογένεια στο blog γαϊτανάκι
- Αιτήσεις και εργασία στην Aγγλία στο blog Thinking gamer’s Βlog
- Μετανάστευση στις ΗΠΑ στο blog λ:ηρ (μέρος πρώτο, δεύτερο, τρίτο)
- Λίγα Λόγια Περί Μετοίκισης Στη Φιλανδία στο blog Ovi Greek Stories (μέρος πρώτο, δεύτερο, τρίτο)
- Πληροφορίες για τη μετακόμιση στην Ολλανδία στο website ReInform
——————————————
7 μήνες μου πήρε να βρώ μια κανονική δουλειά!!το Λονδίνο άρχιζει και γίνεται ‘σπαστικό’ με την τόση ανεργεία – συμβουλή μου είναι όποιος το σκέφτεαι σοβαρά να μεταναστεύσει Αγγλία για δουλειά καλύτερα να πάει σε μια μικρότερη πόλη με καλύτερες προοπτηκές παρά πχ Λονδίνο που εκτός οτι είναι πανάκριβο μπορεί να μην μπορέσεις να βρεις δουλεια σε ακτινα 3 μηνων και βαλε.
Στο facebook συνδέθηκε εδώ και λίγο καιρό και το monster, με το BeKnown
Ψυχομετρικα τεστ για senior θεσεις; Νομιζα αυτα τα κανανε μονο σε graduate schemes και τετοια… Τουλαχιστον δεν μου εχει τυχει να ακουσω για τετοια τεστ περα απο graduates. Ισως εξαρταται απο τον τομεα, μιλαω για developer/computer engineering θεσεις.
προσωπικά δεν έχω κάνει ποτέ ψυχομετρικό τεστ.
για developers σπάνια. Για μάρκετινγκ, σύνηθες. Για μάνατζμεντ, ακόμα πιο σύνηθες. Οπότε εγώ που πάω για μάρκετινγκ μάνατζερ θέσεις όπου θα τρέχω ομάδες, πάντα περνάω κι από ένα.
Εξαρτάται από την εταιρεία – είναι εταιρείες που έχουν καλό HR και ξέρουν να ξεχωρίζουν τους υποψήφιους, κι άλλες που δεν ξέρουν πού πάνε τα τέσσερα. Όχι ότι το ψυχομετρικό σηματοδοτεί άχρηστους, απλά άμα δεις ότι το λαμβάνουν σοβαρά υπόψιν τους (αρνητικά ή και θετικά), φύγε. Υποτίθεται ότι είναι απλώς μία ΕΝΔΕΙΞΗ, όχι απόδειξη.
Καλησπέρα, και τα ιδιαίτερα χαιρετίσματα μου στη Θεία Σοφία :) της οποίας τα blog posts τα έχω διαβάσει εδώ και αρκετό, εώς πολύ καιρό, και δεν καθόμουν να τα σχολιάσω ο αγενής lurker.
Εγώ έχω μια βασική ερώτηση… Τι σκατά διαδικασία ακολουθείται αν κάποιος ήδη δουλεύει αλλού (λέγε με Αθήνα) και ψάχνει για δουλειά στην Αγγλία? Και αυτό το ρωτάω γιατί, προφανώς, αυτό ισχύει για εμένα first and foremost που λένε και οι φίλτατοι Αγγλοσάξονες.
Είμαι σε μια καλή δουλειά για τα ελληνικά δεδομένα, με 3 χρόνια graduate προυπηρεσία και γύρω στα 4 συνολική, και ψάχνω για κάτι καλύτερο, γιατί εδώ το πράγμα γίνεται κουραστικό πλέον (βλέπε και: Τι, είσαι ΜΟΝΟ 2 μήνες πίσω στο μισθό? Τυχερέ!).
Σε αυτές τις περιπτώσεις, I wonder, πως μπορείς – γιατί δε μπορείς- να “μείνεις στο Νησί 1-2-3 βδομάδες” και να πηγαίνεις σε όλα αυτά που λέτε, και φαίνονται ενδιαφέροντα?
Θα εκτιμούσα τα πολύτιμα φώτα σας!
Σαφώς και οι τηλεφωνικές συνεντεύξεις είναι προτεραιότητα για σένα. Έπειτα, εντάξει, δεν έχεις την πολυτέλεια του χρόνου μιας και δουλεύεις, αλλά μπορείς να προγραμματίσεις ίσως τις διακοπές σου να τις περάσεις εδώ ώστε να κάνεις τις συνεντεύξεις;
Ίσως να σου φαίνεται δραστικό, αλλά έχεις σκεφτεί να παραιτηθείς και να έρθεις εδώ ΠΡΙΝ βρεις δουλειά; Αν είσαι όντως αποφασισμένος να μεταναστεύσεις, ίσως να είναι καλύτερη λύση. Είναι μεγάλο ατού να μπορείς να αρχίσεις αμέσως, μην το παραβλέπεις. Και η άλλη λύση, η οποία προφανώς εξαρτάται 100% από το είδος της δουλειάς που κάνεις και τη σχέση με τον εργοδότη, είναι να έρθεις εδώ και να δουλεύεις remotely μέχρι να βρεις κάτι άλλο. Αν πχ κάνεις online marketing όπως εγώ ή developer ή τελοσπάντων κάτι που δεν χρειάζενται ντε και καλά φυσική παρουσία στο γραφείο πέρα από την λόξα του κάθε προϊσταμένου, ίσως να είναι κι αυτό μια οψιόν;
Πριν πάρεις την όποια απόφαση όμως, είναι άκρως σημαντικό να τεστάρεις την αγορά στο αντικείμενό σου εδώ – ξεκίνα να στέλνεις βιογραφικά πρώτα, να δεις τι ψάρια πιάνεις, και μετά βρίσκεις τη φόρμουλα. Γιατί, όπως λένε και οι Αγγλοσάξονες, where there’s a will, there’s a way!
Απάντηση στο δεκάλεπτο – Much appreciated.
Κοίταξε, όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά τα έχω, τώρα ξεκίνησα την διαδικασία όταν τα έβαλα κάτω και σκέφτηκα ότι το να σου χρωστάει ο εργοδότης σου 2 και 3 μηνιάτικα (τα οποία τα παίρνεις…αν παραιτηθείς) δεν είναι ακριβώς optimal scenario, άσχετα αν δεν έχω σχεδόν κανένα άλλο παράπονο απ’ τον εργοδότη.
Προς το παρόν έκανα τα πρώτα βήματα (ανανεωμένο αγγλικό CV – βέβαια θα φάει πολλά revisions ακόμη), αποστολή σε 5-10 θέσεις που είναι ωραίες και πληρώ τις προυποθέσεις της αγγελίας, κτλ.
Αυτά για short-term, και περισσότερη στη φάση “ΟΠΑΠ – Κι αν σου κάτσει?” τα έκανα τώρα. Medium-term, έχω και γω μία online εταιρία που θα μπορούσε να με στηρίξει, αλλά αναγκαστικά θα συζητάμε για 2012 γιατί είναι work in progress :)
Κατά τα άλλα, ναι, υπάρχει και η εκδοχή να παραιτηθώ ή να απολυθώ και να ψάχνω για δουλειά όντας σε μία πόλη, απλά αυτό το έχω later in the process.
Και πάλι, ευχαριστώ για την απάντηση – την τάχιστη απάντηση!
ΥΓ: Διακοπές ε…Ναι. Είπαμε, 2-3 μισθοί καθυστέρηση, ποιες διακοπές :(
τι, σταματήσαν να μοιράζουν διακοποδάνεια?????
Χαχαχα :))
Εγώ σαν αθώα φιλόλογα και άσχετη με τα developers κλπ αλλα σχετική με το λήμμα “σκληρή δουλειά” την οποία ένεκα η κρίση ούτε με κυάλι δε θωρώ πια, θέλω να ρωτήσω το εξής: Η εντύπωσή μου ότι στη Νήσο η σχετικά μεγάλη ανεργία των τελευταίων μηνών είναι πιο εντοπισμένη στους ανειδίκευτους απ’ ότι στους ειδικευμένους ισχύει? (Στο Γκρίχλαντ συμβαίνει μάλλον το αντίθετο)
ε, τώρα, αυτό που ρωτάς είναι πολύ εξειδικευμένο, δεν έχω ιδέα. Φαντάζομαι ότι αυτοί που ξημεροβραδιάζονται στο Jobcentre (κάτι μεταξύ ταμείου ανεργίας και ΟΑΕΔ), αν κρίνω από τις μέρες που πήγαινα κι εγώ, μάλλον στο ανειδίκευτο φέρνουν, αλλά ξέρω πολύ κόσμο που παίρνει επίδομα γιατί έτσι βολεύεται καλύτερα παρά να δουλεύει περισσότερο.
Έχει απολυθεί πολύς κόσμος τελευταία πάντως – και οι απολυμένοι είναι ειδικευμένοι (και ρίχνουν τους μισθούς)
Σοφία όταν διαβάζω σε αγγελίες
“Salary/Rate: £80,000 – £150,000 + Bonus + Benefits”
είναι πριν τους φόρους και την ασφάλιση?
Κοιτάζω να δω αν θα κάνω τη μεγάλη στροφή και πάω σε quant job στο τραπεζικό τομέα. Σε ευχαριστώ για το χρόνο σου.
http://www.quantfinancejobs.com/jobs/quant-developer-london.asp
£80,000 – £150,000 είναι ΤΕΡΑΣΤΙΑ απόσταση. Κοίταξε το προσεκτικά, δεν υπάρχουν πολλές τέτοιες δουλειές εκτός αν ο μισθός αυτός βασίζεται σε πωλήσεις.
Όλοι οι μισθοί είναι το έτος ΠΡΙΝ φόρους και ανάλυση. Δες http://www.digital-era.org/blog/?p=3214 εκεί που λέω για το μισθό
να σου πω κι εγώ ότι το διαφημιζόμενο salary range είναι μάλλον για να μαζέψουν υποψήφιους και να αυξήσουν την βάση δεδομένων τους, παρά πραγματικότητα (είπαμε, οι recruitment agents είναι φάρα ίδιας κατηγορίας με τους δικηγόρους και τους πολιτικούς). Αν είναι όντως το range που τους έχει δώσει ο πελάτης, τότε μάλλον ο εργοδότης δεν έχει καθορίσει και πολύ καλά το επίπεδο εμπειρίας που θέλει και το είδος υποψηφίων που ζητάει, οπότε μάλλον έβαλε το εύρος μισθού που γενικά παίζει στον τομέα.
Όλοι οι μισθοί είναι μεικτά – στο μέρος Α αυτού του έπους αναφέρω σάιτ που μπορείς να τσεκάρεις τα καθαρά που θα παίρνεις.
Άντε, με το καλό να πάρεις την απόφαση
Σοφία σε ευχαριστώ για την απάντηση.
@ hero & Sofia
Ένεκα συγχωνεύσεων αλλα και χρεοκοπίας λεω να την κάνω με ελαφριά (εως βαριά) πηδηματάκια και να ανηφορίσω (και εγώ) προς το Νησί (όχι του MEGA, UK ντε).
Θα ήθελα την γνώμη σας στα εξής:
α)Πόσο εύκολο / δύσκολο να βρει κάποιος μια βιοποριστική δουλειά της τάξεως των 600 λιρών σε μια απο τις μεγαλούπολεις της Αγγλίας (μέσα και το Λονδίνο) και παράλληλα να “τρέξει” ένα part time μεταπτυχιακό (ψάχνω κυρίως στο ΜΙS,όπου έχω και εργασιακή εμπειρία).
β)Τα ίδια τα πανεπιστήμια είναι ο καλύτερος agent για μια κανονική δουλειά των 20 – 30K ?
γ)Σε περιοχές όπως Leicester, Burmingham, Manchester υπάρχουν καλύτερες πιθανότητες να βρεις πιο γρήγορα δουλειά, έστω και με χαμηλότερους μισθούς?
Ευχαριστώ εκ των προτέρων,
ενας φανατικός (απο σήμερα 18/10/2011) αναγνώστης των blog σας
α) εύκολο αλλά τα λεφτά που λες φαντάζομαι είναι part time. δε σε βλέπω να ζεις με 600 εκτός αν έχεις κι άλλη δουλειά. δες την ανάρτηση με τα έξοδα και βάλτα κάτω http://www.digital-era.org/blog/?p=3230
β) όχι τα ίδια τα πανεπιστήμια δεν είναι καλός agent εκτός αν μιλάμε για ακαδημαϊκές δουλειές. Εμπιστεύσου τις δυνάμεις σου – κοίτα στις εφημερίδες και μίλα με κανονικούς agents.
γ) δύσκολη ερώτηση. θεωρητικά σε μια μεγάλη αγορά βρίσκεις δουλειές πολλές ΑΛΛΑ ο ανταγωνισμός πολύ μεγαλύτερος. Οι περιοχές που λες (ειδικά το Manchester) είναι και κάπως φτωχές – ή φτωχότερες από το Λονδίνο όσον αφορά το κατά κεφαλήν εισόδημα (νομίζω).
Γενικά ψάξτο, ρώτα, διάβασε όλες τις σχετικές αναρτήσεις και άρχισε να στέλνεις βιογραφικά παντού. Από το ενδιαφέρον θα δεις και θα πάρεις την απόφαση σου.
Καλή τύχη!
@ Sofia
Ευχαριστώ για την απάντηση.
Θέλω να πιστέυω οτι για την διάρκεια του μεταπτυχιακού θα μου φτάσουν κάτι λεφτουδάκια στην άκρη που θα υπάρχουν. Άλλωστε επειδή θα έχω και το μεταπτυχιακό δεν θα ήθελα μια full time δουλειά.
Απο τις αναρτήσεις βγάζω το συμπέρασμα οτι εκτός Λονδίνου, με συγκατοίκηση να πηγαίνει γύρω στα 300 – 400 (μαζί με γκάζι, ηλεκτρικό, νερό και internet), μπορώ να την βγάζω με 800 λιρόνια, σωστά?
Μήπως έχεις να προτείνεις κάποιο πανεπιστήμιο (εκτός Λονδίνου) το οποίο να είναι καλό (οχι top κατα ανάγκη) σε databasing ή MIS (management information systems)?
Ευχαριστώ και πάλι
Κανεις λαθος για τους πρακτορες. Η προμηθεια που περνουνε ειναι βαση του μισθου που θα παρεις, αρα ειναι στο συμφερον τους να βρουνε την χρυση τομη μεταξυ των απαιτησεων του εργοδοτη και τις δικες σου.
Τα παρουσιαζεις ολα υπερβολικα δυσκολα. Ενα καλο CV χρειαζετε μονο, και κοινη λογικη.
Έχω προσλάβει γύρω στα 25 άτομα, έχω πάρει συνέντευξη από γύρω στα 100, έχω δουλέψει με γύρω στους 30 πράκτορες ως εργοδότης. Αυτοί οι 30 τους πλήρωνα διαφορετικό ποσοστό επί του μισθού αυτού που προσλάμβανα, οπότε ένας παράγοντας που παίρνω υπόψιν μου όταν είναι να αποφασίσω ποιον θα πάρω καμιά φορά είναι ποιο θα είναι το τελικό κόστος για μένα, μαζί με τις προμήθειες. Εκτός κι αν ο υποψήφιος είναι σούπερ ντούπερ γουάου και δεν σηκώνω κουβέντες (που δεν έχει συμβεί ποτέ).
Ως εργαζόμενη υποψήφια, ξέρω από πρώτο χέρι ότι οι δουλειές που πολλοί πράκτορες μου έχουν προτείνει είναι μόνο και μόνο γιατί θα πάρουν καλύτερη προμήθεια από κάποιες άλλες. Επίσης συνεχώς μου προτείνουν δουλειές σε τομέα που μπορούν να με βάλουν εύκολα, παρόλο που τους λέω ότι το συγκεκριμένο κομμάτι δεν με ενδιαφέρει πλέον.
Αυτό που ξέρω, έχοντας εκτεταμένη εμπειρία και απ’τις 2 μεριές του φράχτη (που λέμε και στην Ελλάδα) είναι ότι έχω πλέον πολύ συγκεκριμένους πράκτορες με τους οποίους συνεργάζομαι για τον τομέα στον οποίο ειδικεύομαι, για τους προαναφερθέντες λόγους.
Τώρα, αν εσύ νομίζεις ότι όλοι οι πράκτορες παίρνουν 30% προμήθεια, τι να σου πω…
Καλημερα παιδια, καλημερα Σοφια. Πριν λιγες εβδομαδες πηρα την αποφαση και ηρθα για να βρω δουλεια μονη μου! Δεν θα μεινω σε facts ουτε σε συγκρισεις, ουτε σ’ αυτα που θα ρωτησουν ολοι! Πιστευα οτι θα καταφερω να μεινω και να αντεξω! Αλλα δεν τα καταφερα, το Σαββατο γυριζω πισω! Οχι γιατι, δεν μου αρεσε (οφειλω να ομολογησω ειναι υπεροχο το Λονδινο), ουτε γιατι μου κλεισανε τις πορτες καταμουτρα στις δουλειες! Ουτε γιατι οι Αγγλοι ειναι κακοι! Αλλα γιατι δεν μπορω, (προσωπικα εγω), να μεινω μακρια απο τους δικους μκου ανθρωπους! Καταθετω την προσωπικη μου εμπειρια και δεν θελω να επηρεασω κανεναν! η μοναξια ειναι δυσκολη και δεν την αντεξα! Οποιος εχει τις αντοχες ας το πραγματοποιησει!
Έτσι είναι Aphrodite, ο καθένας μας όπως αντέχει. Μη σε παίρνει από κάτω, αν και θα σου έλεγα ότι χρειάζεται υπομονή στην αρχή. Καλή επιτυχία ό,τι κι αν κάνεις.
Ευχαριστω Σοφια, ευχομαι τα καλυτερα σε σενα και σε ολους οσους το προσπαθησουνε! Απο την Αγγλια θα φυγω με τις καλυτερες εντυπωσεις! Κι ευχομαι καποια στιγμη, να μπορεσω να ερθω διακοπες!!
Καλησπέρα! Πριν μία εβδομάδα αποφάσισα να ψάξω για δουλειά στην Αγγλία και άρχισα να στέλνω κάποια βιογραφικά. Με έχουν πάρει ήδη τηλ 2 recruiters προτείνοντας μου κάποιες θέσεις. Μου ζητάνε να επιβεβαιώσω μέσω email αν είμαι διατεθειμένος να με εκπροσωπούν στις συζητήσεις με τις εταιρίες και πότε μπορώ να πάω για συνέντευξη. Ποια πιστεύεις ότι είναι η καλύτερη τακτική σε αυτό το θέμα μιας και τα οικονομικά μου δεν που επιτρέπουν πολλές βόλτες στο νησί.
Paidia exei kaneis na proteinei kanena kalo site pou se voithaei na kaneis ena kalo cv?Giati thelo na sumvouleutw ena kai sigoura kapoioi apo esas tha xeroun kati eidika osoi einai idi sto nisi..To exw parei polu sovara to thema kai thelw na vrw suntoma douleia ekei kai na anevw sto nisi!
Καλησπέρα Σοφία και Ηρώ
Αρχικά μπράβο για όλα αυτα που έχετε μέχρι τώρα γράψει και τις συμβουλές που δίνεται.Ίσως να αποτελώ εξαίρεση αλλά είμαι από τους τυχερούς που είχαν μια καλή δουλειά και μια καλή θέση και που επέλεξα να την αφήσω για να έρθω στο Λονδίνο για εργασία.Τέλοσπάντων δεν αφορά κανέναν αυτό.Θέλω να κάνω δυο ερωτησούλες και αν μπορείτε διαφωτίστε με.Σε διάφορες αγγελίες για δουλειά αναφέρεται στον μισθμό +OTE or incl OTE.Φαντάζομαι ότι αφορά μπονους απο targets κλπ.Τι ακριβώς παίζει με αυτό?Να μην ασχολούμε καθόλου όπου βλέπω κατι τετοιο?Επίσης ήθελα να ρωτήσω το εξής.Στο προφιλ στο LinkedIn σου ζητάει να καταχωρήσεις χώρα διαμονής.Αν καταχωρήσω Ελλάδα που είναι και η χώρα που μένω αυτη τη στιγμή,αυτο με περιορίζει στις δουλειες που θέλω να ψάξω στο Λονδίνο ή σε αυτους που ψαχνουν για υποψηφίους τους περιορίζει στο να δούν το δικό μου προφιλ?Με λίγα λόγια θα δουν λιγότεροι άνθρωποι το προφίλ μου?Ευχαριστώ προκαταβολικά για την απάντηση
hello,
tha ithela na rotiso kapoia pragmata mias kai edo kai 4 mhnes prospatho na bro doulia agglia.Exo prospathisei polu me to cv kai to cover letter uparxei kapia antapokrish apo recruiters(na po oti o tomeas mou einai logistics/supply chain me 12 xronia proupiresia)mou briskoun kapoia thesh autoi eite apantoun se kapoia pou exo steilei ego leo, oti endiaferomai alla meta… tipota!
Mexri stigmhs eixa 2 phone interviews alla epeleksan kapoious native speakers fanatazomai.Na paro thn megalh apofash na ertho xoris na exo klisei kapoio interview h na perimeno ki allo?nomizo oti tha kano kalutero practice sth glossa an ertho kai oti edo xano polutimo xrono. tha ithela thn sumboulh sas mias kai gnorizete to know how mhpos kai kati mou exei ksefugei kai den to kano sosta!thanx in advance
psahno ia ergasia oti dipote
Τα βήματα της συνέντευξης μου φαίνονται λιγάκι υπερβολικά. Ίσως ισχύουν για συγκεκριμένους τομείς. Είμαι στον ακαδημαϊκό τομέα (πολιτική κοινωνιολογία) και από κανέναν μέχρι στιγμής δεν έχω ακούσει για ψυχομετρικό ή δύο και τρεις συνεντεύξεις (δύο το πολύ) αλλά μετράει πολύ να έχεις συγγράψει κι εκδώσει κείμενα/βιβλία κτλ. Ξέρω περιπτώσεις ατόμων που δεν έχουν καν διδακτορικό αλλά είναι συγγραφείς, και γι’ αυτόν τον λόγο και μόνο τους έχουν προσλάβει ως λέκτορες. Ξέρω και περιπτώσεις με διδακτορικό που δουλεύουν στα KFC.
Δεν είμαι σίγουρος ότι θα πρότεινα φυσικά κάποιον να μεταναστεύσει εδώ. Ίσως είμαι λιγάκι υποκειμενικός λόγο του ότι η Αγγλία δεν ταιριάζει σε άτομα σαν κι εμένα, αλλά προσωπικά θα πρότεινα κάτι σε Γαλλία, Βέλγιο, πιό Ευρώπη. Έπειτα, νομίζω ότι ο παράγοντας εξωτερικό είναι λιγάκι υπερεκτιμημένος. Βύσματα, ίντριγκες, δολοπλοκίες, εκμετάλλευση εργατικού δυναμικού, όλα αυτά τα στραβά που βλέπουμε στην Ελλάδα και τα καταδικάζουμε απερίφραστα εδώ συμβαίνουν απλά κάτω από μια νομική κάλυψη, κάτω από μια ταμπέλα ενός δήθεν ορθολογικού μηχανισμού. Π.χ, στην Ελλάδα το λέμε μέσον, εδώ το αποκαλούν word of mouth (κοινώς, πάλι αναξιοκρατία). Στην Ελλάδα το λέμε φοροδιαφυγή εδώ υπάρχουν τα banking bonuses. Εντάξει, δεν παίζει μέσον με τον βουλευτή για να μπεις στο δημόσιο (στο οποίο είναι δύσκολο να μπεις δίχως συγκεκριμένη εμπειρία), αλλά οι πολιτικοί εδώ είναι ανύπαρκτοι. Κουμάντο κάνουν συγκεκριμένοι άνθρωποι τους οποίους δεν μπορείς να προσεγγίσεις αν δεν είσαι συγγενής της Θάτσερ. Επίσης, δίχως εμπειρία δεν βρίσκεις τίποτα εδώ. Όταν λέμε τίποτα εννοούμε τίποτα. Θα σου προτείνουν εθελοντική εργασία. Τώρα… πως θα ζεις αν εργάζεσαι δίχως να πληρώνεσαι… αυτό δεν τους αφορά.
Όσο για τις θέσεις εργασίας (και δεν μιλάω για τον δικό μου τομέα μόνο ο οποίος υποφέρει πολύ λιγότερο από άλλους) είναι περιορισμένες διότι η ανεργία αυξάνεται συνεχώς. Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο ανταγωνιστικά μέρα με τη μέρα και υπάρχει η απαίτηση να είσαι over-specialized σε κάποιους τομείς. Δηλαδή στα παιδιά που ρωτάνε: «δεν έχω εμπειρία, να έρθω στο Λονδίνο για να βρω δουλειά;» τους λέω ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ. Ίσως σε κάποια άλλη χώρα που καί τα πτυχία μετράνε περισσότερο καί οι εμπειρία εκτός εργασίας από ότι στην Αγγλία. Πάντως όχι εδώ.
Σε ότι αφορά τα πρακτορεία εύρεσης εργασίας, έχω να πω σε όλους όσους προσπαθούν να ψάξουν, καλύτερα απευθείας μέσω του εργοδότη για τους εξής λόγους: οι αντζέντιδες σου βρίσκουν δουλειές οι οποίες είναι συνήθως κακοπληρωμένες και καθόλου ευέλικτες. Ξέρω άτομο που δούλευε για 14.000 τον χρόνο. Προσλήφθηκε μέσα από πρακτορείο και απολύθηκε σε 3 βδομάδες μια μέρα ξαφνικά. Μέσα σε μια βδομάδα προσλήφθηκε σε άλλη εταιρία που είχε κάνει αίτηση κατευθείαν. Στην πρώτη δουλειά ήταν τα πράγματα δραματικά. Αυστηρά ωράρια, μηδενική ευελιξία, αυταρχισμός, καθόλου επικοινωνία μεταξύ του δυναμικού. Στη δεύτερη δουλειά (21000) ισχύει το άλλο άκρο. Σταθερότητα, συναδελφικότητα, κατανόηση… απλά τα πρακτορεία που είναι συμβεβλημένα με τους εργοδότες, τους τροφοδοτούν με υποψηφίους κάθε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιος εργαζόμενος δεν αποδίδει τέλεια αμέσως τον διώχνουν και στην επόμενη φουρνιά που ο ατζέντης θα τους στείλει 15 απλά θα διαλέξουν έναν περισσότερο (πες 8 αντί για 7). Αντιθέτως στα γραφεία που δεν είναι συμβεβλημένα με πρακτορεία η εύρεση προσωπικού κοστίζει χρόνο και χρήμα, γι’ αυτό και φυσικά θα είναι από τη μια πιο επιλεκτικοί στα άτομα που θα προσλάβουν, αλλά και πιο ευέλικτοι αν το άτομο που έχουν προσλάβει παρουσιάσει κάποια ελάσσονα αδυναμία. Επίσης υπάρχουν και περιπτώσεις όπου ατζέντιδες στέλνουν για συνεντεύξεις άτομα σε θέσεις εργασίας που ΔΕΝ είναι συμβεβλημένες μαζί τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο υποψήφιος να απορριφθεί καθώς ο εργοδότης δεν θα θέλει να πληρώσει μια ακόμη εταιρία. Οι ατζέντιδες απλά συλλέγουν βιογραφικά. Γι’ αυτούς οι υποψήφιοι είναι απλά αριθμοί. Εν ολίγοις, η αναζήτηση καλύτερα να γίνεται απευθείας.
Το καλό στην Βρετανία είναι πως μπορεί κάποιος να ξεκινήσεις δική του δουλειά εύκολα, δίχως πολύ γραφειοκρατία. Και αυτό δεν είναι κακή λύση αν κάποιος έχει συγκεκριμένα προσόντα και μπορεί να τα εξασκήσει.
Τέλος ΠΡΟΣΟΧΗ: Ο περιορισμός της μετανάστευσης είναι προ των πυλών. Υπάρχει πιθανότητα να κλείσει η πρόσβαση των μη Βρετανών στην εδώ αγορά εργασίας ανά πάσα στιγμή με τους νέους νόμους που προωθεί η κυβέρνηση, ειδικά αν συμπεριλάβει κανείς το γεγονός ότι υπάρχει πίεση από την κοινή γνώμη για περιορισμό των μεταναστών από χώρες της Ε.Ε. Όσοι ζουν μόνιμα εδώ για πάνω από 5 χρόνια καλά θα κάνουν να αρχίσουν να σκέφτονται για έκδοση Βρετανικού διαβατηρίου (δεν είναι δύσκολο το test, σου ζητά πολιτικές και κοινωνικές γνώσεις αναφορικά με την ζωή στη χώρα) αν το θέλουν φυσικά.
Καλησπέρα Σοφία,
Συγχαρητήρια για το ενημερωτικό μπλογκ σου. Ενδιαφέρομαι για μετανάστευση στην Αγγλία. Διάβασα τις πληροφορίες που παραθέτεις, με βοήθησαν να σχηματίσω μία καλή εικόνα για την αγορά εργασίας στη χώρα και την παραμονή εκεί.
Επειδή είμαι ακόμη κάτοικος Ελλάδος, δεν έχω γνώση της αγγλικής πραγματικότητας και θέλω να οργανώσω την αναζήτηση εργασίας, ξεκινώντας το ψάξιμο από το διαδίκτυο, όπως κι εσυ συμβουλεύεις, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής: αναφέρεις ότι οι πράκτορες και τα γραφεία ευρέσεως εργασίας είναι πολύ διαδεδομένη επιλογή για όσους ψάχνουν δουλειά. Θα μπορούσες να συστήσεις αξιόπιστα γραφεία, στα οποία θα στείλω το βιογραφικό μου;
Δυστυχώς δε μπορώ να σου δώσω συγκεκριμένα γιατί εξαρτάται από τον τομέα σου το ποια είναι τα καλύτερα.
Με ένα γρήγορο Google Search θα τα βρεις.
Επίσης βρες κάποιο trade magazine του τομέα σου – συνήθως έχουν αγγελίες – και δες ποια γραφεία βάζουν συχνά αγγελίες για καλές δουλειές.
Σ’ ευχαριστώ για την απάντηση.
Οι σπουδές μου είναι στον τομέα του social and human science. Η εξειδίκευση που επέλεξα- μέσω μεταπτυχιακού κτλ- είναι σε σπάνιο τομέα που ακόμη διεθνώς δεν έχει ιδιαίτερη ανάπτυξη, όμως έχει μέλλον.
Αναφέρεις σε παλαιότερες δημοσιεύσεις σου ότι το βασικό πτυχίο δεν τους πολυενδιαφέρει. Οπότε με αυτά τα δεδομένα, τα γραφεία εργασίας που βγαίνουν πρώτα στην αναζήτηση στο google.co.uk με τον όρο recruitment agents είναι μία χαρά;
Δεύτερη ερώτηση. Η απόφαση για μόνιμη μετανάστευση στην Αγγλία είναι ειλημμένη. Όμως εκκρεμεί ένα διδακτρικό, που ελπίζω σε 1-2 χρόνια να το τελειώσω. Είναι πάνω στον τομέα που με ενδιαφέρει επαγγελματικά. Το αναφέρω στο βιογραφικό ή θεωρείται δεσμός με τη χώρα μου, οπότε ο πιθανός εργοδότης θα είναι διστακτικός, δεδομένου ότι η πρόσληψη είναι μορφή επένδυσης για τον εκάστοτε εργοδότη;
Για να είσαι πιο σίγουρος, όπως ανέφερα και παραπάνω είναι καλύτερα να βρεις κάποιο trade magazine του τομέα σου – συνήθως έχουν αγγελίες – και να δεις ποια γραφεία βάζουν συχνά αγγελίες για καλές δουλειές.
Δύσκολο να σου απαντήσω στη δεύτερη ερώτηση. Δική σου απόφαση – ειδικά αν πιστεύεις ότι μέσα από αυτό μπορείς να δείξεις ενδιαφέρον το develop knowledge & research skills και να το συνδιάσεις κάπως με τη δουλειά στη συνέντευξη σου.
Και πάλι ευχαριστώ για την άμεση ανταπόκριση και τις πληροφορίες!
1.Ακριβώς εκεί κολλάω. Ο τομέας που επέλεξα να εμβαθύνω είναι “παρθένος”, διεθνώς. Δυστυχώς δεν υπάρχουν trade magazine πάνω στο αντικείμενό της εξειδίκευσης. Η Αγγλία έχει παράδοση στον κλάδο που σχετίζεται με το βασικό πτυχίο μου, το οποίο και αποτέλεσε αφετηρία της περαιτέρω εξειδίκευσής μου, οπότε ίσως καλύτερα να στρέψω την αναζήτηση σε περιοδικά που σχετίζονται με το πτυχίο. Εν πάση περιπτώσει, εύστοχη η επισήμανσή σου.
2. Αυτό ακριβώς σκέφτηκα και μάλιστα έχω συμμετοχες σε συνέδρια, δημοσιεύσεις κτλ και πιστεύω ότι θα ήταν ένα συν. Ελπιζω ο μέλλων εργοδότης να έχει την ίδια άποψη. LOL.
Θέλουμε τη Hero να κάνει καινούριες δημοσιεύσεις με how-to-interview και how-to-temping/contracting.
Ευχαριστώ!
Καλησπέρα Σοφία!
ΠΟλυ χρήσιμες οι πληροφορίες σου σε ευχαριστουμε. Πάνω στο κομμάτι που λες πρώτα να κανονισουμε συνεντευξη με agency και μετά να μεταναστεύσουμε: στέλνω Λονδινο και γενικά Αγγλια αιτήσεις εδώ και 3 χρόνια και δεν παίρνω καμια απάντηση. Αυτό τι σημαινει? Ότι δεν πρέπει να το σκέφτομαι καν να μεταναστεύω? Ειμαι Junior level, meaning δεν έχω εμπερία στον τομέα μου ουσιαστική. Ειμαι BSc – MSc. Με όσους έχω μιλησει που ειναι ήδη έξω μου λενε ότι απο μακρια δεν σε παίρνει κανεις στα σοβαρά. Πρέπει να εισαι εκει για να βρεις δουλεια. Οπότε πως θα μπορούσα να το χειριστώ?
Ξέρω ανθρώπους που βρήκαν δουλειά στην Αγγλία όσο ήταν σε άλλη χώρα. Το πρόβλημα – από όσο μπορώ να καταλάβω – δεν είναι η τοποθεσία σου αλλά η εμπειρία σου. Χρειάζεται να αποκτήσεις κι άλλη. Δες αν μπορείς να πας σε κάποια άλλη χώρα πρώτα, μην κοιτάς μόνο Αγγλία, για να αποκτήσεις εμπειρία.
χωρίς εμπειρία και εκ του μακρόθεν, ναι, είναι δύσκολο. Όπως καταλαβαίνεις, δεν είσαι ο μόνος graduate που ψάχνει δουλειά, δεν ξέρω σε τι τομέα είσαι, αλλά γενικά η ζήτηση εργασίας είναι μεγάλη για graduates.
Να σου πω όμως, το να κάνεις αιτήσεις 3 χρόνια και να μην έχει επικοινωνήσει ΚΑΝΕΙΣ είναι περίεργο. Να κοιτάξεις μήπως λίγο το CV σου και να δοκιμάσεις να το αλλάξεις καθόλου;
Σε ευχαριστώ για την απάντηση. Κοιτα… ειλικρινα δεν ξέρω τι παίζει. Meaning: στην αρχή μας ειχαν φαει τα αυτιά ότι πρέπει να έχουμε το CV στη μορφή του Europass. Και έτσι το ειχα για αρκετο καιρο. Αλλά μετά που μίλησα με κάποιον και μου λεει “στειλε μου λιγο το CV σου να το δω” και του στενω το Europass. Μου λεει: “Ουτε καν.. στο εξωτερικο δεν πιάνει αυτο. Πρέπει να έχεις CV το πολύ δυο σελίδες και να δείχνεις τι έχεις κάνει και τι έχεις αποκτήσει απο την κάθε σου εμπειρία να τα έχει με bullets να ΜΗΝ εχεις φωτογραφίες και ηλικιες κλπ”. Ωραία λεώ και γω. Το άλλαξα όπως ακριβως μου είπε, το έστειλα μου το έλεγξε, αλλά πάλι δεν είδα καμια διαφορά.
Η πιο πρόσφατη εμπειρία που ειχα ήταν με μια entry level δουλεια στο Reading. Ήταν και γάντι για μένα ας πουμε, για την οποία εστειλα αίτηση και πήρα και τον ατζέντη τηλέφωνο και τον είχα και απο κοντα με e-mails. H απάντηση που πήρα ήταν: “Δυστυχώς ο εργοδότης διάλεξε να μην πάρει συνεντευξεις απο άτομα που δεν βρίσκονται ήδη εδώ”.
Με κάποια agencies που μίλησα απλά δεν είχα δουλειες για juniors. Οπότε…. τι παίζει?
[…] Guest Post: Κύμα μετανάστευσης – Ψάχνοντας για δουλειά στη Βρετανία – Μέρος Α και Μέρος Β […]
[…] για όσους ενδιαφέρονται για μετανάστευση. Στο digital era της Σοφίας Γκιούσου (δείτε και τους συνδέσμους […]
[…] […]
[…] Λίγα λόγια για την καινούρια αρχή στην Αγγλία Ενοικιάζεται: Πληροφορίες Εντός Λίγα λόγια για τα έξοδα στην Αγγλία Λίγα λόγια για τα άσχημα στην Αγγλία Αγγλία και Ελλάδα Αγγλία και Ελλάδα ΙΙ Guest Post: Κύμα μετανάστευσης – Ψάχνοντας για δουλειά στη Βρετανία – Μέρος Α Guest Post: Κύμα μετανάστευσης – Ψάχνοντας για δουλειά στη … […]
[…] Κύμα μετανάστευσης – Ψάχνοντας για δουλειά στη Βρεταν… […]
[…] Guest Post: Κύμα μετανάστευσης – Ψάχνοντας για δουλειά στη Βρετανία – Μέρος Α και Μέρος Β […]
[…] ενημερωθείτε (εδώ έχουμε δύο αναρτήσεις – πρώτη και δεύτερη – από την Ηρώ). Πώς στέλνουμε βιογραφικό, γιατί, τί […]
[…] Guest Post: Κύμα μετανάστευσης – Ψάχνοντας για δουλειά στη Βρετανία – Μέρος Α και Μέρος Β […]